Spis treści
Miejsce zamieszkania dziecka
Jak ustalić miejsce zamieszkania dziecka? Zgodnie z artykułem 26. Kodeksu cywilnego miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.
Często w tym obszarze między małżonkami bądź partnerami dochodzi do konfliktów. Pamiętajmy, że już w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej. Określa wówczas miejsce pobytu małoletniego. Ponadto decyduje o tym, w jakiej wysokości rodzice będą zobowiązani do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Są to bardzo istotne kwestie. Z doświadczenia wiem, że wiele osób nie do końca je rozumie. Niestety, cierpi na tym dziecko…
Zgodnie z art. 95 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Poprzez dobro dziecka należy rozumieć zapewnienie dziecku wszystkich tych wartości, które są konieczne do jego prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego. Stanowi o tym art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Przy ocenie dobra dziecka nie można pomijać dwóch istotnych kwestii. Są to uwarunkowania obiektywne (takie jak: wiek dziecka, jego płeć, cechy charakterologiczne rodziców, stosunek rodziców do siebie, do dziecka oraz do krewnych rodzica) i subiektywne (wrażliwość dziecka, wzajemne relacje oraz więzi rodziców i dzieci, poczucie bezpieczeństwa dziecka).
Zapraszam Cię na mój kanał YouTube:
Rozwody – Tego nie rób w Sądzie 🎥
Orzecznictwo – Miejsce zamieszkania dziecka
Właściwie rozumiane dobro dziecka wymaga starań o zapewnienie dziecku zdrowia fizycznego i psychicznego, polegających na właściwym ukształtowaniu jego charakteru i przygotowaniu do życia społecznego. Rodzice przed powzięciem decyzji w ważniejszych sprawach dotyczących osoby lub majątku dziecka powinni je wysłuchać, jeżeli jego rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwala oraz w uwzględnić w miarę możliwości jego rozsądne życzenia.
Zgodnie z art. 97 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie. W przypadku braku takiego porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy. Kodeks cywilny natomiast stanowi w art. 26, iż miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy (§ 2). Można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania (art. 28 Kodeksu cywilnego).
Wydając orzeczenie w niniejszej sprawie Sąd stosował dyspozycje art. 107 § 1-3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z kodeksem rozstrzygnięcie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej zależy od realizacji kilku przesłanek. Są to: władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom; rodzice pozostają w rozłączeniu; zaś za rozstrzygnięciem regulującym wykonywanie władzy rodzicielskiej przemawia dobro dziecka.
W pierwszej kolejności liczy się dobro dziecka
Sąd opiekuńczy musi mieć na względzie przede wszystkim dobro dziecka. Niepożądane jest uwzględnianie dobra rodziców, czy jednego z nich, kosztem małoletniego. Powyższa zasada dobra dziecka musi również uwzględniać wolę dziecka. Ma to miejsce szczególnie, gdy dziecko osiągnęło wiek, który umożliwia wzięcie pod uwagę jego opinii.
Wysłuchanie dziecka
Realizację powyższej dyrektywy stanowi przepis art. 576 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z tym przepisem Sąd w sprawach dotyczących osoby lub majątku dziecka wysłucha je, jeżeli jego rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwala. Sąd uwzględni w miarę możliwości jego rozsądne życzenia. Wysłuchanie odbywa się poza salą posiedzeń sądowych. Oczywiście wyrażona przez dziecko opinia nie jest wiążąca dla Sądu. Wydając rozstrzygnięcie w sprawie, Sąd winien wziąć pod uwagę pozostały zebrany materiał dowodowy. Osiągnięcie przez małoletnią osobę trzynastego roku życia sprawia, że w pewnym zakresie uzyskała ona możliwość decydowania o swojej sytuacji. Tym bardziej więc powinna ona mieć możliwość wypowiedzenia się na temat tego, z którym z rodziców chciałaby na stałe mieszkać.
Więcej: